Over mij

Mijn foto
Pikine, Dakar, Senegal
Ik ben Lise, 21 jaar en studente orthopedagogie. Ik zal voor 4 maanden in Senegal stage lopen bij het project TFC, meer info: http://tfcexcelsior.org/

zaterdag 10 maart 2012

Avonturen :)

Zaterdag op zondag nacht: Gina terug, jihaa! Heel moe stapte ik in de auto richting de luchthaven, half in slaap wachtte ik haar op samen met Moussa en Awa, onze gastouders. Na een hele hoop andere toubabs (blanken) te zien buiten komen was ons Gina daar. Blij dat ik was jong! Met twee volle valiezen kwam ze terug (ze waren zo goed als leeg toen ze vertrok).

Zondag dagje relax, maar toch ook wel wat voor school proberen werken, net als maandag. Maandagavond trokken we naar een voetbalmatch van AS Pikine, de plaatselijke voetbalploeg. Ze speelden tegen een andere voetbalploeg, het was een vrij echte match, vooral de supporters waren echt. Op een gegeven moment zaten Fé, Gina en ik echt voorover gebogen en dachten we 'shit, hopelijk springt al da volk hier niet op ons.' Maar eigenlijk waren we wel veilig, dat meldde Tchallang ons nadien, dat hij heel veel mensen had ingelicht om op ons te letten, zo grappig :p We kregen tijdens die match ook de kans om met een paar gasten van TFCE extra contact te leggen, was fijn.

Jeuj, vergadertijd! We vlogen er zowel dinsdag als woensdag stevig in. We bespraken de verschillende projecten van 1N4D zoals op elke coördinatievergadering (die normaal gezien plaats vindt op maandag, maar er was een andere activiteit, waardoor deze verplaatst werd). Woensdag bespraken ze een nieuw project dat ze op pootjes zijn aan het zetten, omdat ze via die weg hopen gefinancieerd te worden en zo andere projecten kunnen steunen (indien u dit niet snapt, ne t'inquiete pas, ik ook niet).

Woensdag was een goed gevulde dag, na de vergadering aten we snel iets (stokbrood met beleg van in België, njaam!) en vertrokken we naar de vergadering met Mr. Diallo en Mvr. Bourgi, onze stagebegeleiders. We legden met hen een datum vast voor de tussentijdse evaluatie en bespraken hoe die zou verlopen. Nadien gingen we nog even naar de training en nadien was het tijd voor de huiswerkbegeleiding. 6 kinderen: 3 verschillende niveaus wiskunde + één niveau Engels dat ik zelf amper aan kon xD dat combineren, geweldig! De jongen met wie ik Engelse oefeningen deed is 18 jaar trouwens.. Normaal gezien mogen de kinderen maar tot hun 16 jaar voor TFCE spelen, maar ze kunnen hier heel makkelijk hun leeftijd 'kopen'. 

Donderdag was de minder goede dag van de week. 's Morgens geskyped, toen ging alles nog goed. Nadien naar Mariste met de carrapide, daar voelde ik me al wat misselijk op, maar ik dacht dat het wel over zou gaan. We gingen naar Mariste omdat we pannenkoeken gingen bakken voor Griet haar afscheidsfeest. Ik was natuurlijk erg curieus hoe ze smaakten en ik at er één. Ik had er niet echt last van. Tegen één uur gingen we eten, een lekker vettige fataya. Oké ja, die lag wel op mijn maag. Of het nu aan de fataya of de pannenkoek (gemaakt met kraantjeswater+melkpoeder om melk te bekomen) lag of aan de fataya, geen idee. Maar mijn lichaam vond toch dat er twee keer iets terug naar boven moest komen. Ik heb me 's avonds dan ook maar rustig gehouden en nog eens naar fast 5 gekeken :)

Vrijdag begon ik de dag met een wasje te doen, ja, ik voelde me beter, wel nog wat slapjes en hoofdpijn. Ik werkte ook flink voor school, voornamelijk aan eindwerk en stage.

Zaterdag, vandaag dus, trokken we op avontuur naar Lac Rose.
Enkele weetjes:
- We wisten dat we een bus moesten nemen naar Keur Massaar, den 65 of 67 dachten we. Bleek de 51 te zijn, dat kwamen we te weten na een carrapide tot Boutou Pikine. (Ik zei vroeger altijd Boule, we dachten dan dat het Bou was, maar het blijkt Boutou te zijn).
- Aangekomen in Keur Massaar na heel veel uitlaatgassen te hebben binnengeademd, bleek dat we enkel met een clandotaxi naar daar konden, maar we kenden de prijs niet, dus lieten ons wellicht in 't zak zetten. Die clando besloot dan ook om nog lang te wachten, hij mankeerde blijkbaar stukken voor zijn auto. Toen wij besloten uit te stappen, stapte hij snel ook terug in en vertrokken we (zonder te weten of we nu iets belangrijkst van de motor mankeerde of niet.. :p)
- Net voor we in Lac Rose aankwamen, zagen we busjes, dus er was nog een andere manier om daar te geraken, gemenerikken! We zijn wij geen toeristen, we willen gewoon een dagje rust tijdens onze stage hier. Maar bon soit, we dachten, dat proberen we straks dan wel.
- Lac Rose was mooi, maar geen strand (had ik echt gedacht, dus ff teleurstelling na die lange lastige rit). En jawel, Lac Rose is roos én je kan er op drijven :D (bewijs komt op facebook).
- We aten er heel lekker, mmh, crevetjes met warme frietjes! (ja, meestal krijgen we dat koud :p)
- Blijkbaar konden we ook gebruik maken van een zwembad, daar gingen we dus ook maar eens een kijkje nemen. Maar brrr, veel te koud water voor mij! De zee was warmer, zo gek!
- Terug naar huis: clando tot in dorpje, op avontuur voor de bus. Clando beweerde wel weer dat er geen busjes waren, maar nu waren we hem te slim af ;) hij had door dat we al even in Senegal waren ^^ Het busje was echter niet comfortabel, maar ja bon, dat is eigenlijk nooit. T was alleen lastig dat mijn arm ruste op iets scherps xD en de chauffeur zijn deur ging toen met een schuifslot, dat hij er extra op gezet had xD die Senegalezen en hun voertuigen toch... :p
- In Keur Massaar bus number too: gelijk in België, rechtstaan, jeuj (ale das hier eig ook wel vaker het geval...)
- Finally home, beetje verbrand, maar de aftersun helpt, haa, afkoeling!

Zo, morgen ook nog een volgeboekte dag met stage, maar ik kijk er wel naar uit :) Binnen drie weken bezoek, jihaaa! (Sjoe, i love you!!)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten