Senegal est nerne!

Dag allemaal,

Het is weer al eventjes geleden dat ik iets op mijn blog heb gezet, dus laat ik jullie nog even weten hoe 't hier gaat. Het gaat goed! Ik begin meer en meer te genieten ook van het samenzijn met iedereen hier.

Van de week bijvoorbeeld 2 keer geen echte huiswerkbegeleiding kunnen geven wegens te weinig leerkracht en teveel kinderen en elektriciteitscoupures enz. Dus hebben we spelletjes gespeeld met de gasten, echt heel fijn. (er zijn foto's en filmpjes te vinden op facebook). We hebben 'vrije' spelletjes gespeeld en ook teambuildingsspelletjes. Echt heel fijn, meer van dat! :)

Gisteren na de training was er nog iets dat eigenlijk helemaal niet gepland was. Ik had eerst zo iets van 'pff, ik wil nu gewoon op 't gemakje thuis gaan zitten'. Maar uiteindelijk ja, zat ik dan in het stadium met de gasten en had ik zo iets van: Ik ben hier nu toch, laat ik er het beste van maken. Ze krijgen uitleg over hoe ze de vlaggen dragen (de fifavlag en die van de beiden ploegen). Gelukkig werd dit uitgelegd adhv een bord, want enkel Wolof zonder tekeningskes had ik echt niet gesnapt. Ik zat daarbij dan ook echt tussen de jongeren, heel fijn. Nadien hebben we nog mee een spel gespeeld 'sur le ruf et dans la mer'. Dan stond er een denkbeeldige lijn getekend en moesten ze goed luisteren. Indien er dans la mer werd gezegd, moesten ze naar voor springen, indien er sur la rif werd gezegd, moesten ze terug naar achter. Indien iemand een fout maakte, moest die in het midden gaan zitten. Wel grappig om mee te doen, eerst had ik me erbij gezet om te observeren wie er eventueel valsspeelde en wie niet, maar uiteindelijk deed ik zelf mee en belandde ook ik in het midden.. :p

Op dat veld waren ook 2 meisjes, ze hadden me echt al drie keer gevolgd, omdat ik de aller eerste keer spontaan tegen hen begon te praten. Ze konden echter amper Frans. Gelukkig kon ik nog net volgen tot 'waar woon je' in het Wolof. Nadien snapte ik er niet meer veel van en de kinderen snapte ook niet dat ik het niet snapte, das wel nog grappig zo die 'niet-verstaan-momentjes'.

Vandaag zijn het weer eens verkiezingen.. :p Dus er was geen stage vandaag. Tijd om dan eens bij de mensen op bezoek te gaan die we al heel lang zeggen dat we eens zouden bezoeken. We werden ontvangen bij Awa Sarr, echt een super groot gezin dat zij heeft! Of ze echt allemaal familie zijn weet je natuurlijk nooit. Maar ik heb het daar echt wel naar mijn zin gehad :) Ik begin er meer en meer van te genieten, van hun gastvrijheid hier. In het begin was 't zo van 'neen, ik doe liever mijn eigen ding in mijn huisje', maar nu besef ik gewoon dat ik hier echt van moet genieten, want op 1 juni moet ik Senegal alweer achterlaten. In dat gezin is er ook ne zoon die in België woont, maar hij was nu al 2 maand terug op bezoek in Senegal. Tof dat die ook wat Nederlands kon!

Voor de rest gaan we 't vandaag ook nog rustig aan doen. We moeten nog eens langs bij Lassaan, want die was niet thuis.. En bij El Hadj, want ook dieje had pootjes gekregen :p Voor de rest gaan we ons nog wat op ons dak zetten, in 't zonnetje, beetje ontspannen he :) EEEEEEN! PANNENKOEKEN eten! Eindelijk! Gina heeft die meegebracht van België (toen ze eventjes terug moest), die liggen hier ondertussen al 3 weken in de frigo :p Njam njam!

Lieve groetjes,

Lise.